اصل سوم: شناخت پيامبرتان حضرت محمد- صلي الله عليه وآله سلم - است.

    

    ايشان محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم هستند كه هاشم از قريش و قريشي ها عرب و از نسل حضرت اسماعيل فرزند حضرت ابراهيم خليل ـ عليه و علي نبينا أفضل الصلاة و أتم التسليم ـ هستند، ايشان شصت و سه سال عمر كردند، كه چهل سال آن پيش از بعثت و بيست وسه سال ديگر بعد از بعثت بود، ايشان پيامبر و رسول بودند، با «إقرأ» نبوت و با «مدثر» رسالت به ايشان ابلاغ شد، كه در آن زمان در مكه تشريف داشتند، خداوند ايشان را فرستاد تا كه مردم را ازشرك باز داشته و به سوي توحيد و يكتا پرستي بخواند، بدليل اين ارشاد خداوندي كه: 

يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾ قُمْ فَأَنذِرْ ﴿٢﴾ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿٣﴾وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾ وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿٥﴾ وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ ﴿٦﴾ وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ﴿٧﴾المدثر

«اي جامه برخود پچيده ! برخيز و هشدار ده و پروردگارت را تكبير گوي و دامنت را پاكيزه بدار و از آلايش (شرك) بپرهيز و بخششي مكن كه پاداش بزرگتر بخواهي و در راه پروردگارت شكيبايي كن».

معناي « قم فأنذر » يعني از شرك بترسان و به سوي توحيد فراخوان. و «ربك فكبّر» يعني با توحيد و يكتا پرستي او را تعظيم كن و بزرگ بدار و «ثيابك فطهر» يعني اعمال خويش را از شرك پاك گردان، «والرجز فاهجر» رجز يعني بتها، وترك بتها يعني بيزاري از بتها و بت پرستان، ده سال تمام به همين منوال مردم را بسوي توحيد ميخواندند، پس از ده سال ايشان به معراج يعني آسمان فراخوانده شدند و نماز هاي پنج گانه فرض گرديد، سه سال در مكه نماز خواندند، و سپس مأمور گرديدند كه به مدينه هجرت كنند هجرت از سرزمين شرك به سرزمين اسلام منتقل شدن است، هجرت براين امت فرض است كه از سرزمين شرك به سرزمين اسلام كوچ كنند و اين فريضه تا قيامت ادامه دارد.

به دليل اين فرموده خداوند:

إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿٩٧﴾ إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا ﴿٩٨﴾النساء

«كساني كه فرشتگان جانشان را ميگيرند، در حاليكه آنان برخود ستم روا داشته اند، به ايشان گويند در چه حال بوديد؟ گويند: ما در سرزمين خود مستضعف بوديم گويند: آيا سرزمين خداوند فراخ نبود كه بتوانيد در آن   (به هركجا كه خواهيد) هجرت كنيد؟ سرا و سرانجام اينان جهنم است و بد سرانجامي است مگر مردان و زنان و كودكان مستضعفيكه نميتوانند چاره اي بينديشند و راه به جايي نميبرند, اينان را باشد كه خداوند ببخشايد، و خداوند بخشاينده آمرزگار است».

وبه دليل اين ارشاد خداوندي:

 يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ﴿٥٦﴾العنكبوت

«اي بندگان من كه ايمان آورده ايد! بدانيد كه زمين من گسترده است پس فقط مرا بپرستيد».


امام بغوي رحمة الله عليه ميفرمايد: سبب نزول اين آيه مسلماناني هستند كه در مكه بودند وهنوز هجرت نكرده بودند خداوند آنانرا اهل ايمان خطاب فرمود.

و دليل برهجرت از سنت نبوي اين فرموده پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ است كه:

 ) لا تنقطع الهجرة حتي تنقطع التوبة و لا تنقطع التوبة حتي تطلع الشمس من مغربها( 

«هجرت قطع نميشود تازمانيكه توبه قطع شود وتوبه قطع نميشود تااينكه خورشيد از مغرب طلوع كند».


هنگامي كه پيامبر - صلي الله عليه وآله وسلم - در مدينه مستقر گرديدند به بقية احكام اسلام نيز مأموريت يافتند، مثل زكات و روزه و حج و اذان و جهاد و امر به معروف و نهي از منكر و احكام ديگر، ده سال در اين راستا جانفشاني كردند تا اينكه وفات نمودند -صلوات الله و سلامه عليه- اما دين ايشان قائم و دائم خواهد بود. خلاصه اش اين است كه هيچ خيري نبوده مگر اينكه امت را بدان راهنمايي فرموده و هيچ شرّ نبوده مگر اينكه امت را از آن برحذر داشته است، بزرگترين خيري كه مردم را بدان راهنمايي فرموده اول توحيد است و بعد هر آنچه كه خداوند آن را دوست دارد و ميپسندد, وبدترين شري كه امت را از آن  برحذر داشته اول شرك است و بعد هرآنچه كه خداوند آنرا ناپسند ميدارد،خداوند ايشان را به سوي همه انسانها و جنات فرستاده و اطاعت ايشان را بر  همگان فرض گردانيده است.

 دليلش اين ارشاد خداوندي است:

قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا ....﴿١٥٨﴾

« بگو اي مردم بدرستيكه من فرستاده خدا به سوي همه شما هستم».


 و خداوند دين رابوسيلة ايشان تكميل فرموده چنانكه ميفرمايد: 

....الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا....﴿٣﴾المائدة

 « امروز دين شما را برايتان به كمال رساندم و نعمتم را بر شما تمام كردم و دين اسلام را براي شما پسنديدم».


دليل وفات حضرتش اين ارشاد خداوند است:

 إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾الزمر

« (اي رسول عزيزما) شخص تو و همة خلق البته به مرگ از دنيا خواهيد رفت آنگاه روز قيامت همه در پيشگاه عدل پروردگار خويش داد خواهي ميكنند».


معاد: بطور قطع انسانها پس از مردن برانگيخته خواهند شد، به دليل اينكه خداوند متعال ميفرمايد:

مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَىٰ ﴿٥٥﴾ طه

« از آن (خاك) شمارا آفريده ايم و به آن بازتان ميگردانيم و بارديگر از آن بيرونتان ميآوريم».

و نيز ميفرمايد:

وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿١٧﴾ ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا ﴿١٨﴾نوح

«و خداوند شما را مانند گياهي از زمين روياند سپس شما را به آن باز ميگرداند». 


و آنگاه پس از برانگيخته شدن و مطابق آنچه عمل كرده اند پاداش داده خواهند شد، لذا خداوند متعال ميفرمايد: 

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى ﴿٣١﴾النجم

«و آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است, تاسرانجام بدكرداران را بر وفق كار و كردارشان جزا دهد و نيكوكاران را به پاداش نيكو (بهشت) جزا دهد».


كسي كه منكر برانگيخته شدن بعد از مرگ باشد كافر است، به دليل اينكه خداوند متعال ميفرمايد: 

زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَ‌ٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿٧﴾التغابن

«كافران پنداشته اند كه هرگز برانگيخته نميشوند, بگو آري سوگند به پروردگارم كه برانگيخته خواهيد شد، سپس از ( حقيقت) آنچه كرده ايد آگاهتان كنند و اين برخداوند آسان است».

خداوند متعال همة پيامبران را مبعوث فرموده است تا آنكه مژده دهنده و بيم دهنده باشند، به دليل اينكه ميفرمايد:

 رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚوَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾النساء

پيامبرانى كه بشارتگر و هشداردهنده بودند، تا براى مردم، پس از [فرستادن‌] پيامبران، در مقابل خدا [بهانه و] حجّتى نباشد، و خدا توانا و حكيم است.


 اولين پيامبر حضرت نوح و آخرين آنان حضرت محمد ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ است كه ايشان خاتم پيامبران هستند.

 دليل اينكه حضرت نوح عليه السلام اولين پيامبر است اين ارشاد خداوندي است:

 إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ ۚ....﴿١٦٣﴾ النساء

 «ما به تو وحي فرستاديم همچنانكه به نوح و پيامبران بعد از او وحي فرستاديم».


از نوح عليه السلام تا محمد ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ هر پيامبري كه بسوي هر قوم و أمتي فرستاده شده آنان را به پرستش خداي يكتا فراخوانده و از پرستش طاغوت باز داشته است به دليل اينكه خداوند ميفرمايد:

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ...﴿٣٦﴾النحل

« و به راستي كه در ميان هر امت پيامبري برانگيختيم (تابگويند) كه خداوند را بپرستيد و از طاغوت پرهيز كنيد». 


خداوند برهمه بندگان ايمان به خدا وكفربه طاغوت را واجب گردانيده است. 

ابن قيم ـ رحمة الله عليه ـ ميفرمايد: (معني الطاغوت ما تجاوز به العبد حدّه من معبود او متبوع او مطاع) 

«معناي طاغوت اين است كه بنده در پرستش معبود يا اتباع متبوع يا از اطاعت، اطاعت شونده از حد مجاز بگذرد».

طاغوتها زيادند كه در رأس همه پنج تا قرار دارد:

 1- ابليس ملعون. 2- كسي كه پرستيده شود و او از اين عمل راضي باشد. 3- كسي كه مردم را به پرستش خودش ترغيب كند. 4- كسي كه دانستن جزئي از علم غيب را مدعي باشد.       5- و كسي كه خلاف حكم خداوند حكم كند (حكم به غيرما انزل الله ) لذا خداوند متعال ميفرمايد:

لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾البقرة

«دركار دين اكراه (اجبار) روا نيست چرا كه راه از بيراهه به روشني آشكار شده است پس هر كس كه به طاغوت كفر ورزد و به خداوند ايمان آورد به راستي كه به دستاويز استواري دست زده است كه گسستي ندارد و خداوند شنواي داناست».

و معناي لاإله إلا الله همين است، در حديث است كه:

 ( رأس الأمر الإسلام و عموده الصلاة و ذروة سنامه الجهاد في سبيل الله ). 

«در رأس همة امور اسلام قرار دارد، ستون آن نماز و قلة افتخارات آن جهاد في سبيل الله است».

و خداوند داناتر است.